Πάνος Αντωνίου: "Κάνατε την έρημο, στολίδι"

Σχεδόν πέθανε, αναστήθηκε και ζει για το beach handball

Γεννήθηκε στην κυριολεξία σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο, κόντεψε να πεθάνει επίσης σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο και το πεπρωμένο του έγραφε ότι τη ζωή που του ξαναχαμογέλασε εκείνο το αλησμόνητο βράδυ θα την αφιέρωνε στο μπιτς χάντμπολ!

Η ιστορία του εκ Κύπρου ορμώμενου Πάνου Αντωνίου δεν είναι συνηθισμένη και ο ίδιος την έκανε ακόμη πιο ασυνήθιστη!

Μέλος της ομάδας εργασίας της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Χάντμπολ, εκπαιδευτής και υπεύθυνος του ορισμού των διαιτητών και των παρατηρητών του μπιτς χάντμπολ, ο Αντωνίου γεννήθηκε το 1950 μέσα σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο, στο Παλαιομέτοχο της Κύπρου: η μητέρα του ένιωσε τις ωδίνες του τοκετού παρακολουθώντας εκείνη την ώρα τον σύζυγο της να αγωνίζεται με την ομάδα του χωριού.

Ο Πάνος Αντωνίου ακολούθησε τα χνάρια του πατέρα του, έπαιξε ποδόσφαιρο (σε όλες τις θέσεις της άμυνας) στην Ομόνοια Λευκωσίας, αναδείχθηκε το μεγαλύτερο ταλέντο στης Κύπρου ως έφηβος και στη συνέχεια ακολούθησε την καριέρα του διαιτητή.

Τον Σεπτέμβριο του 1992, με το που σφύριξε τη λήξη του αγώνα Ομόνοια-Ολυμπιακός Λευκωσίας σωριάσθηκε στον αγωνιστικό χώρο. «Έπαθα ανακοπή, σχεδόν πέθανα και αναστήθηκα» διηγείται ανατρέχοντας στο περιστατικό που άλλαξε εντελώς τη ζωή του και από το ποδόσφαιρο τον έστειλε συστημένο στο χάντμπολ.

«Τότε δεν ήξερα καν τι είναι το χάντμπολ, διότι δεν παιζόταν στην Κύπρο. Με… έψησαν κάποιοι φίλοι μου να ασχοληθώ στη νεοσύστατη ομοσπονδία και όλα τα υπόλοιπα είναι ιστορία» τονίζει.

Σε αυτή την τριαντάχρονη ιστορία ο Πάνος Αντωνίου διετέλεσε μέλος, Γενικός γραμματέας και Αντιπρόεδρος της ομοσπονδίας της Κύπρου έως το 2019. Παράλληλα  (1993-2021) υπήρξε παρατηρητής διαιτησίας της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας και επίσης μέλος, Αντιπρόεδρος και Πρόεδρος της δικαστικής επιτροπής.

«Το μπιτς χάντμπολ λανσαρίστηκε στις 20 Ιουνίου του 1992 στην Ιταλία και εγώ ασχολούμαι με το άθλημα από το 1996. Πέντε χρόνια αργότερα συμμετείχα στην επιτροπή θέσπισης των πρώτων κανόνων του και μετά από τριάντα χρόνια νιώθω ευτυχισμένος που το γνώρισα, το υπηρετώ και το αγαπώ τόσο πολύ» εξηγεί, θεωρώντας ύψιστη τιμή την αναγόρευση του ως επιτίμου μέλους της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας, το 2021.

Τι εστί μπιτς χάντμπολ; «Είναι αυτό που ορίζει και το μότο μας: εύκολο να το μάθεις, εύκολο να το παίξεις και εύκολο να το καταλάβεις» απαντά ο Πάνος Αντωνίου. «Πρόκειται για ένα συναρπαστικό άθλημα στο οποίο οποιαδήποτε ομάδα μπορεί να καταφέρει μια μεγάλη νίκη, να πετύχει μια ανατροπή, να κατακτήσει ένα μετάλλιο. Εδώ δεν παίζει τόσο σημαντικό ρόλο ο σωματότυπος, αλλά η ταχύτητα, ενώ κάθε περίοδος είναι ένα ξεχωριστό κομμάτι και όλα μπορούν να συμβούν στη διαδικασία των shoot-out».

Προς επίρρωσιν του ισχυρισμού του ο Πάνος Αντωνίου επικαλείται το χρυσό μετάλλιο το οποίο κατέκτησε η Εθνική ομάδα γυναικών της Ελλάδας στο προηγούμενο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (Καζάν, 2018) και την έκτη θέση που κατέλαβε η Κύπρος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2002 στην Ισπανία, «κάτι που δεν θα μπορούσε να συμβεί ποτέ στο χάντμπολ σάλας».

Το δε μέλλον; «Νομίζω ότι είναι πολύ ευοίωνο και ευελπιστούμε ότι θα πάρει σάρκα και οστά το όνειρο της ένταξης του στο επίσημο πρόγραμμα των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων. Συμπεριλήφθητε ήδη από το 2018,στην Αργεντινή, στους Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων και προσδοκούμε ότι θα παιχθεί ως άθλημα επίδειξης το 2024 στο Παρίσι και θα ενταχθεί στο κανονικό πρόγραμμα το 2028 στο Λος Αντζελες. Το μπιτς χάντμπολ αναπτύσσεται ραγδαία, διαδίδεται σε όλες τις ηπείρους και είμαστε πολύ χαρούμενοι που εδώ στο Ηράκλειο συμμετέχουν και μάλιστα διακρίνονται ομάδες από χώρες, όπως το Ιράν, η Ταϊλάνδη και η Ιορδανία».

Ων ένα εξέχον στέλεχος της οικογένειας του μπιτς χάντμπολ και κουβαλώντας την εμπειρία μιας τριακονταετίας, ο Πάνος Αντωνίου δεν κρύβει τον ενθουσιασμό του για την πορεία της διοργάνωσης του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Μπιτς Χάντμπολ  του 2022 και κυρίως για την Εγκατάσταση στον Καρτερό.

«Έμεινα άφωνος όταν είδα τι έχει συμβεί εδώ και συνεχάρην με θέρμη τον Υφυπουργό Αθλητισμού Λευτέρη Αυγενάκη και τον Γενικό Διευθυντή Παναγιώτη Τράικογλου. Τους είπα-και το εννοώ- ότι “πήρατε μια έρημο και μέσα σε δυο μήνες την κάνατε την καλύτερη Εγκατάσταση του κόσμου για τα αθλήματα της παραλίας". Στ’ αλήθεια πρόκειται για ένα στολίδι».